Knappe tuinman

“Word jij daar nou niet gek van?” Het wordt me gevraagd tijdens de lunch op mijn werk. Een aantal jaar geleden zou deze vraag gegaan zijn over het chronische slaaptekort, gênante scenes in de supermarkt of andere kopzorgen die jonge moeders tijdens de tropenjaren bezig houden. Tegenwoordig is het gespreksonderwerp tijdens de lunchpauzes veranderd. “Bij mij in de moestuin stikt het dit jaar van de slakken,” gaat mijn collega verder, “ik heb er afgelopen weekend wel zestig uitgehaald.”
Nee, we klagen steeds minder over het leven als ploetermoeder en steeds vaker over het bestrijden van hardnekkig onkruid en wat dat met onze oude knieën doet. Het is een feit, ik ben echt in een andere fase van mijn leven beland. En het grappige is, blijkbaar ben ik dat niet alleen. Bijna de helft van mijn collega’s blijkt tegenwoordig verwoede pogingen te doen om iets eetbaars te laten groeien. Balkons staan vol met tomatenplanten, aanrechten met kruidenpotjes en menig achtertuin is omgetoverd tot postzegelformaat-moestuin. We zijn er maar druk mee met z’n allen.

Verdraaid leuk worteltje

Maar leuk dat het is. Nu ze op mijn werk weten van mijn beginnend moestuinavontuur laten we als trotse moeders foto’s zien aan elkaar. Kijk toch hoe mijn sjalotjes omgetoverd zijn van bolletjes tot een smakelijke uientaart, hoe groot mijn krop sla is en leuk de bonenstaken kronkelend hun weg omhoog vinden. Leerzaam is het trouwens ook. Want dankzij mijn collega’s weet ik nu dat het opkweken van mijn zoete aardappel nooit kon slagen, want hij had nog geen spruit. Wist ik veel. De baal stro, die ooit bestemd was voor de inmiddels overleden hamster van mijn dochter, doet nu prima dienst als bedje voor de aardbeien. En dankzij een praatje bij de koffieautomaat weet ik inmiddels, dat als die slakken dan mijn tuin komen leeg vreten, ik gebroken eierschalen moet rondstrooien.

Rijke oogst

Maar deze moestuinmuts moet nog veel leren. En daarom kreeg ik van een aantal collega’s zelfs een knappe tuinman voor mijn verjaardag. Eén die altijd voor me klaar staat, goed oplet en me nooit tegenspreekt. Tot grote vreugde van mijn man. Maar dan lieg ik.

Natuurlijk 'gun' ik mijn collega's ook zo'n slimme tuinman. Daarom verheug ik me nu al op hun verjaardagen. En dan krijgen zij ook allemaal zo’n sexy tuinkabouter van mij. Leuk voor hun tuin of balkon. Of desnoods zetten we ze allemaal bovenop onze koffieautomaat.

Mijn sexy tuinman